Twórczość słowna o twórczości muzycznej

Dzisiaj bez rysunków, a z tekstami.

W ostatnich dniach w moim domu atmosfera kulturalna znacznie wzrosła. A to za sprawą konkursu szopenowskiego, który moi rodzice co wieczór oglądają. A jest co oglądać nie tylko dlatego, że do finału dostał się polak - Paweł Wakarecy. Miny, jakie robi bułgarski pianista w trakcie grania na fortepianie są naprawdę warte zobaczenia. Dlatego stały się głównym (ale nie jedynym) obiektem kpin moich rodzicieli.

***

Tat: - Zaraz, a orkiestra to są nasi?
Mam: - Nasi.
Tat: - To powinni naszemu fory dawać, nie? Tamtym fałszować, zwalniać, przyśpieszać…

***

Tat: - Dyrygent powinien go op****olić: panie, to niegodne Szopena!

***

Mam: - On ma chyba nos złamany.
Tat: - Dostał w niuchacza za takie granie.
Mam: - Za te miny.
Tat: - Dyrygent się wściekł.

***

[W trakcie długiego i bezfortepianowego wstępu do koncertu e-mol]
Tat: - Widzisz, gościu, i pocoś sobie wziął koncert e-mol? Nie pograsz sobie, chłopie... Chopin Cię w ciula zrobił...
Mam: - Tam Chopin, to orkiestra go w ciula robi!


I tak w miłej atmosferze sobie wieczór upływa...

A na razie mam prośbę do współuczestników konkursu na plakat promujący kierunek architektura krajobrazu. Prześlijcie mi, proszę, swoje plakaty. Uważam, że są warte opublikowania na blogu. Imiona i nazwiska jak zawsze zostaną zakryte. Ale podpisania ich pseudonimami mi chyba nie odmówicie;)